Bóg Tot z głową Ibisa
Ibis - święte bóstwo czczone w Egipcie. Początki jego kultu sięgają pięciu tysięcy lat wstecz.
Cechy gatunkowe[edytuj | edytuj kod]
Ptak z rodziny ibisowatych, rzędu brodzących osiągający długość ciała do 75 cm. Zamieszkuje płytkie śródlądowe mokradła i podmokłe tereny nadbrzeżne Afryki na południe od Sahary, Madagaskar i niziny Iraku.
Ma białe upierzenie tułowia oraz czarno ubarwioną nagą głowę i szyję, ogon i końcówki lotek. Żeruje w dużych skupiskach zarówno na lądzie, jak i w płytkiej wodzie, wyszukując długim, lekko zagiętym dziobem, małe gady, robaki, skorupiaki, owady i małe ryby. Odżywia się również różnymi odpadkami organicznymi w pobliżu osiedli ludzkich. Gnieździ się kolonijnie na skałach, w koronach drzew lub na ziemi wśród trzciniastych zarośli. Wyprowadza 1 lęg w roku. Młode do wieku 2 lat mają głowę i szyję opierzoną delikatnym białym puchem z czarnymi cętkami.
Obecnie w Egipcie jest ptakiem bardzo rzadko spotykanym.
Kult[edytuj | edytuj kod]
Stał się jednym z najpopularniejszych zwierząt, które otaczano kultem w starożytnym Egipcie. Był wcieleniem boga Tota, którego posłaniem było rejestrowanie losów wszystkich ludzi na świecie; przedstawiany był jako ibis lub człowiek z głową ibisa. Na nekropolach zwierzęcych odkryto dotychczas miliony zmumifikowanych ibisów.
W Egipcie ptak ten pojawiał się podczas wiosennych rozlewów Nilu i był zwiastunem obfitych plonów.
